Vanuit Baiona zwaaien we de Spaanse ria’s vaarwel, de Portugese vlag ligt vast klaar om gehesen te worden voor als we straks in Portugal aankomen. Weer benieuwd naar hoe het daar zal zijn, het eten, de mensen en de steden. Het zal zeker anders zijn dan Spanje, geen eilandjes, weinig ankeren en dus verplicht de veelal dure havens in. De Portugese noord die nogal eens voor schade kan zorgen en zeker niet zwoel aanvoelt. Zo zijn er vertrekkers die het samenvatten als: tja de Portugese kust, die hoort er nu eenmaal bij. We shall see. Porto is de eerste grote stad om aan te doen, anders dan de meesten besluiten we er met (lange) dagtochten naar toe te zeilen. De eerste stop is na een lange dag motoren (omdat er veel minder wind is dan voorspeld) Viano do Castelo, prima haventje en behulpzame havenmeester. Het is opvallend hoe goed men hier Engels spreekt. We blijven hier een extra dagje liggen om Kees zijn verjaardag te vieren en dan doen we in stijl met een heerlijke lunch in een lokaal restaurantje. De volgende stop is Porto, we varen weg met een mooie backstag wind en als deze ook nu weer minder is dan voorspelt komt de halfwinder tevoorschijn (dit is een groot en dun lichtweer zeil, perfect voor de 8 knopen wind die er staat). Doordat alle lijntjes van de parasailor zo mooi klaarliggen is het zetten van dit zeil een fluitje van een cent en als ze mooi staat uitgeboomd, varen we er vlot vandoor. Het is een heerlijke dag zeilen met een lekker zonnetje, prima golven en tot 2 maal toe veel vrolijke dolfijntjes om de boot. Hoe later op de dag, hoe dichter bij Porto, maar ook des te meer wind er komt. We schatten in dat tegen de tijd we bij de haven van Leixoes zijn er zoveel wind staat dat de haven van Porto, 2 mijl verder, de deuren heeft dicht gegooid (moeilijke aanloop volgens onze bijbel*). Dus we slaan linksaf, gaan overstag en eenmaal achter “de dijk” varen op de motor met stroom tegen naar de haven. De haven kunnen we echter niet in, het is er tjokvol vanwege het WK met 49’ers. Dus met 2 andere boten voor anker waarbij we de avond zelf nog getrakteerd worden op het prachtige Argentijnse tall ship (eerder gezien bij Sail Amsterdam, toen ze om de hoek lagen van ons Java eiland) waarbij de bemanning ook nu weer, windkracht 6 of niet, in vol ornaat in de mast (beter gezegd de ra) staat te wachten om naar de beneden te mogen komen. De volgende ochtend kunnen we de haven wel in en ontdekken een tweede verrassing tijdens het hijsen van het anker, een oud visnet. Het lukt gelukkig om het met een lang broodmes van het anker los te krijgen en eenmaal in de haven kunnen we wederom opzoek naar een leuk eettentje om ditmaal mijn verjaardag te vieren. Met een visje van de barbecue en een wandeling aan het strand van Matosinhos een geslaagde dag. De dag erna pakken we de tram richting Porto en wandelen we door deze mooie relaxte stad. Even vergeten dat het hier geen koopzondag is, maar in het gedeelte bij de rivier, waar ook een vliegtuig demonstratie gaande is, wat hordes mensen op de been brengt, zijn genoeg restaurantjes om prima te lunchen. Mist houdt ons een dagje langer in deze haven waar we 5 september uiteindelijk vertrekken om in dagtochten via Figueira da Foz, Nazare en Peniche in Oeiras aan te komen, na 2 klotsdagen een derde dagtocht die door Kees als volgt wordt beschreven: